Grondwettelijk Hof nr. 116/2017, 12 oktober 2017 (prejudiciële vraag)

Chercher dans la bibliothèque

Chercher des ouvrages et des revues dans la bibliothèque.

Chercher en full text

Chercher du contenu spécifique en fonction des termes de recherche et des filtres.

Full text
Revue
Numéro 372
Article
Grondwettelijk Hof nr. 116/2017, 12 oktober 2017 (prejudiciële vraag)

Année 2017 Volume 2017 Numéro 372 Page 847 Langue Néerlandais Juridiction Grondwettelijk Hof - Cour Constitutionnelle - Arbitragehof - Cour d'Arbitrage, 12/10/2017 Référence S. DE RAEDT, “Grondwettelijk Hof nr. 116/2017, 12 oktober 2017 (prejudiciële vraag)”, NJW 2017, nr. 372, 847-852 Résumé Samenvatting 1 Rekening houdend met hetgeen in B.16 is vermeld, schenden art. 319, eerste lid WIB 1992 en art. 63, eerste lid BTW-Wetboek de artikelen 15 en 22 Gw, in samenhang gelezen met artikel 8 EVRM, niet. De fiscale visitatie inzake de inkomstenbelastingen en de belasting over de toegevoegde waarde gaat gepaard met voldoende waarborgen tegen misbruik. Daardoor heeft de wetgever een billijk evenwicht tot stand gebracht tussen, enerzijds, de rechten van de betrokken belastingplichtigen en, anderzijds, de noodzaak om op een doeltreffende manier een controle of een onderzoek betreffende de toepassing van de inkomstenbelastingen of de belasting over de toegevoegde waarde te kunnen verrichten. De rechter die de prejudiciële vraag heeft geformuleerd is in casu van een te verregaande interpretatie van de wet uitgegaan. De wettelijke bepalingen mogen niet zo worden gelezen dat ze aan de fiscale administratie het recht verschaffen zich met dwang de toegang te verschaffen tot de beroepslokalen. De fiscale administratie mag ook niet eigenmachtig de inzage in de boeken en stukken afdwingen indien de belastingplichtige zich daartegen verzet. Het verzet van de belastingplichtige om de vrije toegang te verschaffen tot de beroepslokalen en het verzet om de boeken en stukken ter inzage voor te leggen kan enkel worden beteugeld met een administratieve boete. Daarnaast kan de fiscale administratie ook strafrechtelijk strafbare feiten melden aan het parket. Ondanks het feit dat art. 351 WIB 1992, de bepaling omtrent de mogelijkheid tot het opleggen van een ambtshalve aanslag, niet verwijst naar een schending van art. 319 WIB 1992, de bepaling omtrent de verplichting vrije toegang te verschaffen tot de beroepslokalen, kan er een ambtshalve aanslag worden opgelegd in geval van verzet. Mede gelet op deze interpretatie van de wet, is er sprake van een voldoende voorzienbare wettelijke basis, wat een voorwaarde is waaraan moet zijn voldaan om een inmenging in het privéleven mogelijk te maken conform de artikelen 15 en 22 Gw, juncto 8 EVRM. Samenvatting 2 Het recht op eerbiediging van de woning betreft niet alleen particuliere woningen, maar is ook van toepassing op voor beroeps- of handelsdoeleinden gebruikte lokalen. De inmenging door de wetgever kan echter verder gaan wanneer het gaat om professionele of commerciële lokalen of activiteiten. De finaliteit van een fiscale visitatie verschilt fundamenteel van een strafrechtelijke huiszoeking. De bevoegde ambtenaren hebben een administratieve onderzoeksbevoegdheid die doelgebonden is en die enkel kan worden uitgeoefend met het oog op het vaststellen van de regelmatigheid van de belastingaangifte in de inkomstenbelastingen of in de btw. Zij beschikken niet over gerechtelijke opsporingsbevoegdheden. Aangezien de fiscale visitatie gepaard gaat met voldoende waarborgen tegen misbruik, heeft de wetgever een billijk evenwicht tot stand gebracht tussen, enerzijds, de rechten van de betrokken belastingplichtigen en, anderzijds, de noodzaak om op een doeltreffende manier een controle of een onderzoek betreffende de toepassing van de inkomstenbelastingen of de btw te kunnen verrichten. Samenvatting 3 Voor zover de finaliteit van de fiscale visitatie enkel gericht is op de juiste belastingheffing, kan de belastingplichtige zich niet beroepen op het zwijgrecht en het recht om zichzelf niet te beschuldigen teneinde te ontkomen aan zijn verplichting tot medewerking aan de visitatie. Dat kan enkel indien er sprake is van een ingestelde vervolging in de zin van art. 6 EVRM. Het veronderstelt dat in een strafprocedure geen gebruik wordt gemaakt van bewijs verkregen door methodes van onbehoorlijke dwang in weerwil van de verdachte. Maar het recht om zichzelf niet te beschuldigen, strekt zich niet uit tot het gebruik in strafzaken van gegevens die van de belastingplichtige verkregen kunnen worden door een beroep te doen op dwangmaatregelen, maar die een bestaan kennen onafhankelijk van de wil van de belastingplichtige.

Cher visiteur,

Cette page est resevée aux menbres de Jurisquare.

Veuillez vous connecter en cliquant sur le bouton 'Log in' ci-dessous, ou demander sans engagement une offre personnalisée en cliquant sur le bouton 'Abonner'. A partir de € 422,57(hors TVA) par an vous devenez déjà membre de Jurisquare et pouvez déjà accéder à la plus grande bibliothèque juridique digitale de Belgique!

Connexion Enregistrer