Grondwettelijk Hof nr. 38/2015, 19 maart 2015 (prejudiciële vraag)

Search in library

Search books and journals in the library.

Search in full text

Search for specific content based on search terms and filters.

Full text
Journal
Number 312
Article
Grondwettelijk Hof nr. 38/2015, 19 maart 2015 (prejudiciële vraag)

Year 2015 Volume 2015 Number 312 Page 16 Language Dutch Court Grondwettelijk Hof - Cour Constitutionnelle - Arbitragehof - Cour d'Arbitrage, 19/03/2015 Reference “Grondwettelijk Hof nr. 38/2015, 19 maart 2015 (prejudiciële vraag)”, DJK 2015, nr. 312, 16 Recapitulation Samenvatting 1 Artikel 330, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek schendt niet de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het bepaalt dat de vordering tot betwisting van de erkenning van het vaderschap ingesteld door de man die het kind heeft erkend, slechts ontvankelijk is indien hij aantoont dat aan zijn toestemming een gebrek kleefde. De rust der families en de rechtszekerheid van de familiale banden, enerzijds, en het belang van het kind, anderzijds, zijn legitieme doelstellingen waarvan de wetgever kan uitgaan om de gevallen van betwisting van de erkenning van het vaderschap te beperken. In dat opzicht is het pertinent om de biologische werkelijkheid niet a priori te laten prevaleren op de socioaffectieve werkelijkheid van het vaderschap. De niet-naleving van een voorwaarde van ontvankelijkheid van een rechtsvordering belet de rechter in beginsel het geschil ten gronde te onderzoeken en dus de belangen af te wegen. In casu verhindert de in het geding zijnde bepaling evenwel niet dat een man die een kind erkent omdat hij op het ogenblik van die erkenning ervan overtuigd was dat hij de biologische vader was, die erkenning betwist wanneer achteraf zou blijken dat hij niet de biologische vader was: in dat geval dient immers te worden aangenomen dat zijn toestemming tot de erkenning gebrekkig was. Wanneer de betrokkene een kind erkent in de wetenschap dat er tussen hen geen biologische band bestaat, is zulks niet het geval. In die hypothese mocht de wetgever er rekening mee houden dat de erkenner vrij en weloverwogen heeft gehandeld. De voorwaarde van ontvankelijkheid waarin de artikel 330, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek voorziet, geldt niet wanneer de vordering tot betwisting van de erkenning van het vaderschap is ingesteld door het erkende kind of door een andere man die het vaderschap van dat kind opeist. De wetgever maakt het de rechter dus mogelijk de grond van de betwisting van het vaderschap te onderzoeken en de belangen van de verschillende betrokken personen in concreto af te wegen.

Dear visitor

This page is reserved for Jurisquare members.

If you already are a member, please click the 'Log in' button below. If you would like to become a member, please click the 'Subscribe' button below. You can have access to the largest legal library in Belgium from € 422,57(VAT excl.) onwards!