RvS (10e k.) nr. 240.624, 30 januari 2018 (bvba Lina / Stad Antwerpen)

Zoek in bibliotheek

Zoek naar boeken en tijdschriften in de bibliotheek.

Zoek in full text

Zoek naar specifieke inhoud op basis van zoektermen en filters.

Full text
Tijdschrift
Nummer 5
Artikel
RvS (10e k.) nr. 240.624, 30 januari 2018 (bvba Lina / Stad Antwerpen)

Jaar 2018 Volume 2018 Nummer 5 Pagina 311 Taal Nederlands Rechtscollege Raad van State - Conseil d’Etat, 30/01/2018 Referentie “RvS (10e k.) nr. 240.624, 30 januari 2018 (bvba Lina / Stad Antwerpen)”, TBP 2018, nr. 5, 311 Samenvatting Samenvatting 1 De verwerende partij lijkt in casu geen rekening te hebben gehouden met de stukken die verzoekster haar op 15 oktober 2017 per e-mail heeft toegestuurd. Ten minste in de huidige stand van zaken neemt de Raad van State evenwel aan dat de verwerende partij die stukken niet ontvangen heeft. Uit stuk 14 van het administratief dossier, zijnde een verslag van een onderzoek door Digipolis, bij wie de mailservers van de verwerende partij staan, zijn de stukken wel aangeboden maar niet in de mailbox van de stad afgeleverd doordat de mails in kwestie te groot waren, doordat er heel wat JPG foto’s waren toegevoegd. De afzender zou dan enkel een bericht gekregen hebben dat deze mails onbestelbaar waren. Hieruit kan worden geconcludeerd dat de verwerende partij bezwaarlijk onzorgvuldig of onredelijk kan zijn geweest door de betrokken stukken niet in aanmerking te hebben genomen. Dadelijk na ontvangst van de bestreden weigeringsbeslissing, op 11 januari 2018, heeft verzoekster de verwerende partij telefonisch meegedeeld dat zij haar de e-mails van 15 oktober 2017 opnieuw toezendt. Ze worden weer niet ontvangen. Tevens formuleert verzoekster per e-mail een “bezwaar op de weigering”. Deze mail wordt wel ontvangen door de verwerende partij, die er zich in haar antwoord toe beperkt te verwijzen naar de weigeringsbeslissing van 3 januari 2018 en naar het feit dat die beslissing een eenzijdige bestuurlijke rechtshandeling is waarvan de onmiddellijke uitvoerbaarheid alleen kan worden tegengegaan door een schorsingsprocedure bij de Raad van State. Het komt de Raad van State op het eerste gezicht voor dat een grotere toeschietelijkheid ten aanzien van het willig beroep van verzoekster in de concrete omstandigheden van de zaak niet onverantwoord zou zijn geweest. Dit lijkt evenwel niet te beletten dat hoe dan ook de verwerende partij er niet toe verplicht was gevolg te geven aan het oneigenlijk beroep, en dat onbuigzaamheid op zich geen onwettigheid uitmaakt.

Geachte bezoeker

Deze pagina is gereserveerd voor de Jurisquare leden.

Bent u reeds lid van Jurisquare, gelieve u aan te melden via de knop 'Inloggen' hieronder. Bent u nog geen lid, klik dan op de knop 'Abonneren'. Vanaf € 422,57 (BTW excl.) per jaar bent u reeds lid van Jurisquare en heeft u toegang tot de grootste digitale bibliotheek van België!

Inloggen Registreren