Arbh. Brussel (3e k.) nr. 2016/AB/959, 20 februari 2018

Chercher dans la bibliothèque

Chercher des ouvrages et des revues dans la bibliothèque.

Chercher en full text

Chercher du contenu spécifique en fonction des termes de recherche et des filtres.

Full text
Revue
Numéro 371
Article
Arbh. Brussel (3e k.) nr. 2016/AB/959, 20 februari 2018

Année 2018 Volume 2018 Numéro 371 Page 5 Langue Néerlandais Juridiction Arbeidshof - Cour du Travail, 20/02/2018 Référence “Arbh. Brussel (3e k.) nr. 2016/AB/959, 20 februari 2018”, DJK 2018, nr. 371, 5 Résumé Samenvatting 1 Mevrouw H. werkt als verkoopster in een winkel voor kunstenaarsbenodigdheden. In november 2012 wordt bij haar lymfeklierkanker vastgesteld. Mevrouw H. is gedurende 21 maanden volledig arbeidsongeschikt. Met toelating van de behandelend arts en de adviserend arts van het ziekenfonds vraagt mevrouw H. in augustus 2014 om progressief het werk te hervatten. Ze neemt contact op met de winkelverantwoordelijke en overhandigt de nodige documenten. Tot een werkhervatting komt het echter niet. Bij aangetekende brief van 26 augustus 2014 verbreekt de werkgever de arbeidsovereenkomst met betaling van een opzeggingsvergoeding. De C4 vermeldt als reden van werkloosheid dat er gebrek is aan geschikt werk. De werkneemster betwist de afwezigheid van geschikt werk en vordert een forfaitaire schadevergoeding wegens discriminatie op grond van de huidige of toekomstige gezondheidstoestand en het niet treffen van redelijke aanpassingen bij een handicap. De arbeidsrechtbank van Leuven wijst op 27 juli 2016 de vorderingen af. Het arbeidshof start zijn beoordeling met een grondige analyse van het wettelijk kader dat van toepassing is op discriminatie op grond van handicap. Artikel 14 van de antidiscriminatiewet dat directe en indirecte discriminatie verbiedt, is van toepassing op arbeidsbetrekkingen, met inbegrip van ontslagregelingen in de private sector. De wet stelt het weigeren van redelijke aanpassingen aan personen met een handicap gelijk met discriminatie. Opdat een ziekte een handicap kan uitmaken, is vereist dat de beperking van langdurige aard is. Volgens het arbeidshof valt de situatie van mevrouw H. onder het begrip handicap. Mevrouw H. was bijna twee jaar arbeidsongeschikt en bleef dat ook gedurende de periode dat zij gedeeltelijk het werk mocht hervatten. De langdurige lichamelijke en psychische aandoening heeft mevrouw H. belet om volledig, daadwerkelijk en op voet van gelijkheid met andere werknemers aan het beroepsleven deel te nemen. Mevrouw H. was daardoor behept met een handicap. De NV roept in dat zij de vraag tot progressieve werkhervatting niet heeft ontvangen en dat ze niet de intentie had om te discrimineren. Toch bevestigde de winkelverantwoordelijke dat de documenten effectief werden doorgestuurd. Bovendien kan discriminatie op grond van handicap ook plaatsvinden zonder vraag tot progressieve werkhervatting. Op grond van de handicap van mevrouw H. was de werkgever verplicht om redelijke aanpassingen te doen. De verplichting geldt echter niet als de redelijke aanpassingen een onredelijke belasting vormen voor de werkgever. Ook dat moet het arbeidshof nagaan. De vereiste aanpassingen waren in dit geval een aangepast arbeidsregime en opleiding. Volgens het hof maakten die geen onredelijke belasting uit. Aangepast werk was niet onmogelijk, gezien de werkgever 14 vestigingen heeft. Het hof tilt er zwaar aan dat aangepast werk of opleiding zelfs niet eens werd overwogen. De bepalingen over het gezondheidstoezicht werden niet gerespecteerd en er werd op geen enkel moment contact opgenomen met de preventieadviseur- arbeidsgeneesheer. De onderneming is bovendien winstgevend, zodat het ontslag niet kan worden gerechtvaardigd door budgettaire of economische redenen. Ten overvloede gaat het arbeidshof na of de discriminatie kan worden weerlegd op grond van wezenlijke en bepalende beroepsvereisten, maar ook dat is niet het geval. Aangezien geschikt werk voorhanden is mits redelijke aanpassingen, kan het ontslag niet worden gerechtvaardigd. Naast discriminatie wegens handicap wordt ook discriminatie wegens actuele of toekomstige gezondheidstoestand weerhouden. Aan mevrouw H. wordt de gevraagde forfaitaire schadevergoeding van 6 maanden loon toegekend. Samenvatting 2 Lymfeklierkanker is een langdurige lichamelijke aandoening die betrokkene belet volledig, daadwerkelijk en op voet van gelijkheid met andere werknemers aan het beroepsleven deel te nemen. Het gaat dan ook om een handicap in de zin van de Antidiscriminatiewet. Het voorstel tot progressieve werkhervatting en het feit dat betrokkene na haar ontslag een gespecialiseerde trajectbegeleiding heeft moeten volgen om haar beperking op de arbeidsmarkt te ondervangen, wijzen ook op een dergelijke beperking. De omstandigheid dat de VDAB haar bij gebreke van aanvraag niet erkende als rechthebbende op tewerkstellingsondersteunende maatregelen wegens een arbeidshandicap doet daaraan geen afbreuk. De onverhoedse ontslagbeslissing na een contactopname met de winkelverantwoordelijke heeft het onderzoek naar de aanpassing van de werkpost verhinderd. De werkgever is dan ook de forfaitaire vergoeding van zes maanden verschuldigd.

Cher visiteur,

Cette page est resevée aux menbres de Jurisquare.

Veuillez vous connecter en cliquant sur le bouton 'Log in' ci-dessous, ou demander sans engagement une offre personnalisée en cliquant sur le bouton 'Abonner'. A partir de € 422,57(hors TVA) par an vous devenez déjà membre de Jurisquare et pouvez déjà accéder à la plus grande bibliothèque juridique digitale de Belgique!

Connexion Enregistrer